Ik ben met deze artikel 100% eens.
Het eindigt zo:
Vertrouwen komt te voet en gaat te paard, ook in de politiek. Het zal lang duren voor het vertrouwen is herwonnen dat de laatste 20 jaar is misbruikt en opgesoupeerd. En dat kan niet door op te roepen toch vooral wél vertrouwen te hebben, of door nóg meer beloften te doen. Ook niet door uitdagers van de elite weg te zetten als ‘populisten die het onbehagen voeden’. Het kan alleen door het vertrouwen te verdienen, in de werkelijkheid van alledag voor iedereen.
En dat begint met het wegnemen van het georganiseerde, geïnstitutionaliseerde wantrouwen dat overal werkers in de publieke sector teistert. Schrap de Diagnose Behandel Combinaties waarmee zorgwerkers elke handeling moeten verantwoorden. Laat agenten geen twaalf formulieren invullen na een eenvoudige aanhouding. Ontmantel de laag van controlerende managers in het onderwijs.
Wees voor de mensen die het werk namens de gemeenschap verrichten een bondgenoot, geen blok aan het been. Beloon hen fatsoenlijk en wees zelf bescheiden: vraag niet per maand wat een thuiszorgwerker per jaar verdient. Wees ook bescheiden als het gaat om beleid, wetten en regels. Luister naar de frontsoldaten die het werk moeten doen.
Herstel van vertrouwen is ondenkbaar wanneer misleiding niet plaats maakt voor openheid en eerlijkheid over mogelijkheden en onmogelijkheden, offers die gebracht moeten worden en wel of niet behaalde doelen. Niemand verwacht wonderen. Iedereen snapt dat vervelende maatregelen soms onvermijdelijk zijn, dat niet alle verworvenheden eeuwig houdbaar zijn en dat de schatkist een bodem heeft.
Het enige wat mensen verwachten, is dat bestuurders hen open en eerlijk benaderen, uitgaande van ons gezamenlijke beschavingsbegrip.